Bolesny jest poród człowieka, zwłaszcza gdy rodzi siebie sam w wieku dorosłym.”

„Trzeba odwagi, żeby przestać biec. Trzeba odwagi, żeby wyjść naprzeciw burzy. Trzeba odwagi, żeby dotknąć w sobie ciemności nieskończonym światłem swojej zaciekawionej uwagi. Trzeba odwagi, żeby przerwać uzależnienie od przyszłości. I być obecnym. I oddychać. I nie wiedzieć.”

„Wyobrażamy sobie, że gdybyśmy tylko żyli w innym miejscu albo w innym czasie, odnaleźlibyśmy harmonię, spokój i zadowolenie. Bylibyśmy w domu. A przecież właśnie nasze desperackie pragnienie, żeby być kimś innym, czyni nas bezdomnymi. Robimy, co możemy, żeby uciec przed czasem teraźniejszym, choć to jedyny dom, jaki mamy."

„Własna niemoc jest tak niebezpieczna jak obca przemoc.”

„Gdy uczysz się nie porzucać siebie, z czasem przyciągniesz innych, którzy także siebie nie porzucają… innych, którzy nie porzucą ciebie.”

"Jeśli dźwigasz w rękach kamienie, myśląc że to diamenty, nie będę ci mówił, abyś się ich pozbył. Powiem tylko „Bądź uważny i spójrz jeszcze raz!" Jeśli sam zobaczysz, że to nie diamenty, to czy będziesz musiał się ich wyrzec? Same wypadną ci z rąk. A jeśli nadal będziesz chciał je dźwigać, będziesz musiał włożyć w to duży wysiłek, będziesz potrzebował bardzo silnej woli, aby nadal je nosić. Nie możesz ich długo trzymać; gdy zobaczysz, że są bezużyteczne, pozbawione sensu, sam je odrzucisz. Kiedy twoje dłonie będą puste będziesz mógł poszukać prawdziwego skarbu. A prawdziwych skarbów nie szuka się w przyszłości. Prawdziwe skarby są tu i teraz."